silkinmək

1. qayıd. Silkənərək üstündəki tozu-torpağı və s. -ni düşürmək. <Səfər kişi> divarın dalına çəkilib silkinər, ətəklərini çırpıb tez qaçardı. M. C..

2. Bütün bədəninin cəld hərəkəti ilə üstündəki şeydən azad olmağa çalışmaq; çırpınmaq. İslanmış qoyun, üşüyən at silkinər. (Məsəl). Sonatək silkinib gərdən çəkəndə; Bənzəyirsən quya, qaza, Müşkünaz! A. Ə..

3. məc. Hərəkətə gəlmək, ayılmaq (adətən köməkçi feillərlə). Silkinib çıxmasa qadın mətbəxdən; Nə azad ana var, nə azad Vətən! S. V.. Silkin, qoy dağılsın başının üstdən; Sənə gün verməyən qara buludlar. S. Rüst..